Marjinal Haber - Veri

	Sign In Sign-Up

Marjinal Haber - Veri - Yorum

SON DAKİKA

Çiğdem'in Yazı Sandığı

26 bin mağdur kadın

Bir deniz...

Türkiye Panaroması...

Kurtlar Sofrası...

DP nereye gidiyor?

Sonbahar

Kınalı kuzularımız ve PKK

Tarih affetmeyecek!

Gönüllülük

Sarışın güzel kadın

Simyacı

24.01.2000

Şok Kampanya... Kartvizit 22 TL... Üstelik Bonus'a 12 Taksitle... www.kartvizitci.tk... Şok Kampanya... Davetiye 29 TL... Üstelik Bonus'a 12 Taksitle... www.kartvizitci.tk

Çiğdem AKÇA

Ölüm...

Belki yaşamdaki en korkunç şeyi bize hatırlatan kelimedir ölüm...

Ama bazen hayattaki bedenimiz o kadar çile çeker ki bir kurtuluşun adı haline gelir. Uzun bir hastalık ve yatalaklık döneminden sonra kayınvalidem hakkın rahmetine kavuştu. Kendisinden 2 yıl önce 55 yaşındaki oğlunu toprağa vermiştik. Vasiyeti gereği cenazesi Antalya’dan getirilerek oğlunun yanına defnedildi. Gelin, kayınvalide olarak her zaman iyi anlaştığım büyüğümüzü defnettik. Kayınpederimi 24 yıl önce oğlum daha 6 aylıkken kaybetmiştik. Babamı ise 14 yıl önce daha 58 yaşında iken yitirdik. Büyük olarak bir tek canım annem kaldı, Allah ona sağlıklı uzun ömür versin inşallah…

Benim asıl anlatmak istediğim, dost ve akrabalarımızın bu zor günlerdeki kadir şinaslığının önemi.. Akrabalar her türlü yanınızda oluyor da, gerçek arkadaş ve dostlarınızı bu zor günlerde anlıyorsunuz. Dostlarım ve partili dava arkadaşlarım ilgi ve alakalarıyla beni çok mutlu ettiler. ”İyi ki varlar” diye düşündüm, kendimi çok güçlü hissettim. Hepimizin en çok ihtiyacı olan gerçek anlamdaki tek şey sevgi... Bu sihirli kelime o kadar güçlü ki tüm yaraları iyileştirme gücü var.

Ayşe Kulin’in kendi anılarını anlattığı Hayat ve Hüzün adlı kitaplarından, Hayat’ı daha önce Hüzün’ü ise yeni bitirdim. Kitabın sonundaki babasının ölümünü anlatmasını gözyaşları ile okudum. Ve babasının ölümünden hemen sonra yazdığı şiiri sizlerle paylaşmayı çok istedim. Eminim sizlerde çok beğeneceksiniz…

Sağlıklı, uzun ömürler diliyorum herkese…

“Beyaz bir kedi gibi girdi pencereden,
Usulca kondu ölüm
Başucuna babamın..
Sonra dolandı odada
Şakaklarına, alnına değdirdi dudaklarını
Öptü ellerinden
Sevdi yüzünü, gözünü
Diz çöktü karşısında
Bekledi sakin, dingin.
Birden sıyrıldı içinden
Bu tarifsiz sessizliğin
Bir damla yağmur olup indi.
Ölüm serin bir el gibi
Benim de alnımda, yüreğimde,
Şakaklarımda şimdi..
Arsız ölüm, sessiz ölüm,
Hırsız ölüm.
Babamı kopardı benden
Çözüverdi ellerini
Sezdirmeden ellerimden.
Silinirken ustalıkla
Yüzünde yaşam izleri
Beyaz bir at oldu ölüm
Bekledi binicisini.
Babam tuttu yelesinden
Atladı beyaz atına
Ulaşırken bilinmeyen o ülkenin sınırına
Peşinden koştu yüreğim,
Yaşama karşı savaşta
Çaresizlik ise, ölüm,
Birlikte öldük babamla.
Heyy, bahçede dolaşan rüzgar
Rüzgara eğilen ağaç
Sokakta gezen insanlar
Avluda oynayan çocuk
Eşikte duran ihtiyar
Yolu yavaş geçen kamyon
Çöp bidonundaki kedi
Yatak, perde, sandalyeler
Şişman serum şişeleri
Keskin klor kokuları
Kutular dolusu ilaç
Zafer bayramı sevinci
Saksıdaki mahsun çiçek
Vazodaki sarı gülüm
Hepinize haber ola
Babamı götürdü ÖLÜM! 30-Ağustos-1983”

Değerli okurlar, hepimizin kaybettiğimiz tüm sevdiklerimiz nurlar içinde yatsın inşallah, mekanları cennet olsun…

Bu yazıyı paylaş:

Mustafa Kımıl

Nagehan Tekbaş

Merve Kamalı

[Email]